Jaki jest mechanizm działania inozyny?

Inozyna jest syntetyczną pochodną puryny, które wykazuje działanie immunostymulujące oraz przeciwwirusowe. Ta substancja jest wykorzystywana w leczeniu infekcji górnych dróg oddechowych u pacjentów z obniżoną odpornością oraz opryszczki wargowej. Jaki jest mechanizm działania inozyny?

Jak działa inozyna?

Jest wiele aspektów działania inozyny, które zostały zbadane i potwierdzone w badaniach klinicznych.
Inozyna jest w stanie normalizować niewystarczające lub wadliwe mechanizmy odporności komórkowej. Prowadzi to do dojrzewania i różnicowania limfocytów T oraz nasilenia indukowanych reakcji limfoproliferacyjnych. Inozyna reguluje aktywność cytotoksyczną takich komórek jak limfocyty T, komórki NK, limfocyty T8 i T4. Dochodzi także do nasilenia chemotaksji u neutrofili, makrofagów i monocytów.
Inozyna zwiększa ekspresję receptora IL-2 oraz nasila wytwarzanie cytokiny IL-1 oraz IL-2. Zwiększa się endogenne wydzielanie IFN-γ oraz spadek wytwarzania IL-4.
Ponadto wykazano, że inozyna hamuje replikację wirusa opryszczki pospolitej (Herpes simplex); wykazuje bezpośrednie działanie przeciwwirusowe.

Jaka jest farmakokinetyka inozyny?

Po podaniu doustnym inozyna jest natychmiast i całkowicie wchłaniania z przewodu pokarmowego.
Gdy chodzi o dystrybucję, radioaktywnie znakowany materiał po podaniu inozyny małpom był znajdowany w narządach takich jak nerki, płuca, wątroba, serce, śledziona, jądra, trzustka, mózg i mięśnie szkieletowe.
Metabolizm inozyny prowadzi do powstawania dwóch głównych metabolitów, które podlegają dalszym przemianom. Przemiany te prowadzą do zwiększenia stężenia kwasu moczowego, dlatego należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania tego leku u pacjentów z dną moczanową.
Inozyna wydalana jest głównie z moczem.

Podsumowanie

Inozyna ma pewne właściwości, które dają jej zdolność do stymulacji układu immunologicznego oraz działania przeciwwirusowego. Jej zdolność do pobudzania różnych mechanizmów odpornościowych, takich jak dojrzewanie i różnicowanie limfocytów T oraz nasilenie reakcji limfoproliferacyjnych, czyni ją cennym narzędziem w leczeniu różnego rodzaju schorzeń.